زنگ خطرهای مشکل گفتاری در کودک سه تا چهار ساله
یکی از متداول ترین سوالاتی که والدین از متخصصین گفتاردرمانی دارند مربوط به وجود یا عدم وجود مشکلات گفتاری در فرزندشان می شود. در ادامه چند مورد از زنگ خطرهای بین سه تا چهار سالگی آورده شده که در صورت مشاهده هر کدام از آن ها توصیه می کنیم تا کودکتان توسط یک گفتاردرمانگر مورد ارزیابی قرار گیرد.
جملات کودک کمتر از سه کلمه دارد
فرزند شما بایستی بتواند از حدود سه سالگی، اولین جملات سه کلمه ای خود را مانند ” مامان آب بده” بیان کند و طول این جملات تا چهار سالگی بایستگی به چهار کلمه برسد. با توجه به این توضیحات، اگر کودک از جمله هایی با طول کمتر و یا از تک کلمه برای ارتباط گرفتن با دیگران و رفع نیاز استفاده می کند نیاز به بررسی های بیشتر وجود دارد.
پرسیدن سوالات متناسب با سن
سوالات کودک در این سن بایستی فراتر از موضوعاتی مثل ” چیه” و ” چیشد” باشد. فرد در این بازه زمانی معمولا سوالاتی همچون ” چرا” و ” چجوری” را از اطرافیان خود می پرسد. پرسیدن این موارد نه تنها نشانه نرمال بودن گفتار فرد است بلکه باعث می شود تا با جمع آوری اطلاعات از دیگران، دانش کلامی خود را گسترش دهد.
عدم بازی کردن و ارتباط گرفتن با همسالان
اگر فرزند شما ترجیج میدهد به جای بازی کردن با سایر کودکان هم سال خود و ارتباط گرفتن با آن ها صرفا با خود و اسباب بازی هایش مشغول باشد و با بقیه ارتباط کلامی یا غیر کلامی برقرار نمی کند حتما با یک متخصص مشورت نمایید. همان طور که ارتباط گرفتن با سایرین نشان دهنده رشد طبیعی کودک است، عدم وجود این ارتباط می تواند به ما درباره اختلالات نافذ دوران هشدار جدی بدهد.
درک نکردن داستان یا عدم توانایی توضیح درباره وقایع
اگر رشد گفتار و زبان کودک طبیعی باشد هنگامی که والدین برایش یک داستان ساده را بیان می کنند، آن را درک خواهد کرد. چنین کودکی همچنین می تواند وقایع و یا داستان ها را به شکل بسیار مختصر و ساده برای اطرافیان تعریف کند.